Na skróty
Sposób, w jaki prezentujesz swoje treści ma niemałe znaczenie — nawet najlepiej przygotowany, merytoryczny do granic artykuł może odrzucić czytelnika, jeśli po wejściu np. na bloga zobaczy on jednolitą ścianę tekstu.
Jednym z prostych sposobów, aby tchnąć w artykuły nieco życia jest odpowiednie jego formatowanie. Wykorzystuje się do tego m.in. znaczniki HTML i kaskadowe arkusze stylów CSS.
Znacznik <i> w HTML służy do oznaczania fragmentu tekstu, który ma być napisany kursywą. Historycznie znacznik ten był używany wyłącznie do celów wizualnych, ale obecnie ma także znaczenie semantyczne. Oznacza tekst, który ma być wyróżniony jako “inny” lub “specjalny”.
Znaczniki HTML są podstawowym elementem składni tego języka. Przy ich pomocy możesz zdefiniować, jakie miejsce w strukturze strony ma zajmować dany element (czy jest to tytuł strony, link do innej witryny, opis strony, a może plik graficzny) — oraz modyfikować jego podstawowe parametry — w tym wygląd.
Znacznik <i> pełni tę drugą funkcję — nadaje tekstowi postać kursywy. Sama literka „i” jest skrótem od słowa “italic”, oznaczającego właśnie pismo pochyłe.
Pochylenie czcionki najczęściej służy podkreśleniu szczególnie istotnych informacji (słowa kluczowe, — ale wykorzystuje się je także do oznaczania niektórych, szczególnych form językowych (o czym powiemy w dalszej części naszego wpisu!) i, po prostu, do zwiększenia atrakcyjności wizualnej tekstu.
Co do zasady — kursywy nigdy nie powinno się nadużywać. Pamiętaj, że do dyspozycji są jeszcze inne znaczniki do formatowania zawartości, np. <b>, <strong> oraz <u>. Kursywa jest spośród nich chyba najbardziej wieloznaczną i subtelną — dlatego też rekomendujemy używać jej z umiarem.
Zobacz także: Podstawowe znaczniki HTML.
Znaczniki HTML (ang. HTML tags) to podstawowe elementy języka HTML (ang. Hyper Text Markup Language – hipertekstowy język znaczników), które służą do strukturyzowania, formatowania i prezentowania zawartości strony internetowej i aplikacji internetowych.
Każdy znacznik przedstawiany jest w ostrych nawiasach (< >) i zwykle występuje w parach: znacznik otwierający (np. <p>) i zamykający (np. </p>). Znaczniki mogą również zawierać atrybuty, które dostarczają dodatkowych informacji lub konfiguracji dotyczących danego elementu.
Podstawowe znaczniki HTML:
Strukturalne – definiują strukturę dokumentu lub strony, np. nagłówki (<h1>–<h6>), akapit/paragraf tekstu (<p>), sekcje (<div>, <section>), listy nieuporządkowane (<ul>).
Prezentacyjne – określają sposób wyświetlania treści, np. pogrubienie (<b>), kursywa (<i>), wyróżnienie (<strong>).
Interaktywne – umożliwiają interakcję użytkownika, np. formularze (<form>, <input>), linki (<a>), adres strony <a href=>, przyciski (<button>).
Multimedialne – osadzają multimedia, np. obrazy (<img>), wideo (<video>), audio (<audio>).
Kod HTML jest fundamentem każdej witryny, bowiem służy on tworzenia stron internetowych i umożliwia zarówno wizualne przedstawienie treści, jak i jej organizację w sposób czytelny dla przeglądarek.
Formatowanie zawartości strony w języku HTML nie jest trudne — nawet jeśli nie masz wiedzy z zakresu SEO czy programowania.
Dla przykładu przytoczymy zdanie:
„Przemyślana strategia SEO to klucz do zajęcia wysokich pozycji w wynikach wyszukiwania, zwiększenia ruchu na stronie, wzrostu konwersji i… skutecznej sprzedaży”.
Każdy doświadczony marketer wie, że jego klientów interesują przede wszystkim wzrosty sprzedażowych słupków — dlatego to ostatnią część wspomnianego hasła warto wyróżnić kursywą.
W języku znaczników HTML zdanie to byłoby zapisane w następujący sposób:
<p>Przemyślana strategia SEO to klucz do zajęcia wysokich pozycji w wynikach wyszukiwania, zwiększenia ruchu na stronie, wzrostu konwersji i… <i>skutecznej sprzedaży</i>.</p>
Formatowaną frazę wystarczy umieścić pomiędzy wybranym znacznikiem, a jego zamknięciem (obowiązkowo ze znakiem /). Trudno się tu pomylić — trzeba tylko pamiętać o tym, aby znaczniki pojawiły się w odpowiednim miejscu w strukturze dokumentu HTML (inaczej złamiemy układ strony internetowej) oraz o umieszczeniu znacznika zamykającego.
Jak wspomnieliśmy, kursywa jest dość wieloznaczną postacią formatowania tekstu — i może odgrywać różne funkcje. Najczęściej znacznik <i> języka HTML służy do:
wyróżnienia fragmentu tekstu, na który chcemy zwrócić uwagę czytelnika (w nieco bardziej subtelny sposób, niż poprzez boldowanie);
oznaczenia cytatów — zamiast tradycyjnego cudzysłowu;
oznaczenia nazw własnych — znów, zamiast cudzysłowu;
wprowadzenia zwrotów obcojęzycznych;
zasygnalizowania ironii lub dwuznaczności;
podkreślenia nacisku w wymowie danego słowa.
Uwaga! Kursywę w tekście można wprowadzić także przy pomocy znacznika emfazy — <em>.
Różnica pomiędzy nimi jest taka, że znacznik <i> pełni jedynie funkcję estetyczną — znacznik <em> nie tylko pochyla czcionkę, ale także stanowi informację dla robotów wyszukiwarek, że wybrany fragment ma szczególne znaczenie dla treści strony. Tym samym — może pomóc algorytmom Google ją zrozumieć, a potem trafnie dopasować do konkretnych zapytań… co już mocno wiąże się z działaniami, jakie prowadzi nasza agencja SEO.
W większości przypadków polecamy korzystać raczej ze znacznika <i> — a emfazę zostawić dla tych słów i fraz, które są clue Twojego artykułu i pod które chcesz pozycjonować swoją stronę.
Znasz już podstawy języka HTML i wiesz, w jaki sposób można umieścić znacznik <i> w swoich tekstach — a także kiedy warto to robić. Mamy nadzieję, że pomoże to uatrakcyjnić Twoje treści i uczynić je bardziej czytelnymi — zarówno dla użytkowników, jak i dla robotów wyszukiwarek.
Znacznik <i> to element Hypertext Markup Language – HTML używany do oznaczania tekstu kursywą, zwykle w celu wyróżnienia go w określonym kontekście, np. nazw dzieł, terminów obcojęzycznych czy pojęć technicznych.
Nie. Chociaż wizualnie zmienia tekst na kursywę, ma też znaczenie semantyczne. Wskazuje na specjalne wyróżnienie tekstu, które może być zrozumiane przez technologie wspomagające, jak czytniki ekranu.
Tak, jeśli celem jest wyłącznie wizualna zmiana tekstu na kursywę, można użyć stylów CSS, np. font-style: italic;. Jednak znacznik <i> jest przydatny, gdy wyróżnienie tekstu ma również znaczenie semantyczne.
Minimalnie. Przeglądarki i silniki wyszukiwania mogą interpretować <i> jako wyróżnienie, ale dla lepszego SEO zaleca się stosowanie znaczników semantycznych, jak <em> czy <strong>, gdy jest to uzasadnione.
Znacznik <em> podkreśla znaczenie tekstu (akcentowanie), co wpływa na jego semantykę, podczas gdy <i> używa się do wyróżnień bardziej neutralnych, np. nazw własnych czy fragmentów w innym języku.
Zawodowy copywriter oraz student psychologii na Uniwersytecie Warszawskim. W świecie marketingu internetowego równie mocno, co chwytliwe (i wartościowe) treści interesuje go dobry design. Gdy nie zajmuje się tworzeniem contentu, odkrywa perełki kina niezależnego i pracuje nad własnymi opowiadaniami.